In 1953 hadden we thuis geen auto, geen televisie alleen maar een distributieradio met twee Nederlandse zenders en twee buitenlandse. In 1953 verdiende mijn vader zestig gulden in de week (23,75 euro) en kocht hij een vrijstaand huis met een paar honderd vierkante meter tuin voor 9000 gulden (4500 euro). In 1953 kregen wij daardoor met Sinterklaas alleen maar door mijn moeder zelf gemaakte borstplaat. In 1953 voetbalden we de hele dag op straat totdat het donker werd of mijn moeder riep : 'Bledder, eetn!' In 1953 hadden wij thuis geen telefoon en geen elektrisch licht maar gaslicht en als het gaskousje in het weekend kapot ging deden we een kaars aan. Daarbij speelden wij dan Blaasvoetbal en Hoedje Wip. In 1953 moesten wij elke avond voor het naar bed gaan een glaasje levertraan drinken waar je letterlijk kotsziek van werd. In 1953 stookten wij onze kachel in de woonkamer met eierkolen, briketten, nootjes 4 (heel luxe!) of met cokes. In de slaapkamers stonden in de winter de bloemen op de ruiten. Tegen de kou kreeg je dan een extra paardendeken.

Een uitgebreid onderzoek heeft uitgewezen dat de Nederlanders in 1953 gelukkiger waren dan nu. Volgens een aantal economen is dat te danken aan de groeirage die in de jaren zestig of zeventig overgewaaid is uit Noord-Amerika. Toen wij in 1981 met SKV D1 in Canada waren had Johan van Manen een interview met de plaatselijk radio uit Sarnia. Op de vraag wat het verschil tussen Nederland en Canada was zei Johan: 'Alles is hier groter. De huizen zijn groter, de tuinen zijn groter, de flats zijn groter. Alles is hier groter maar vanochtend bij het ontbijt zag ik dat bij ons de eieren groter zijn.'

Die groeimanie is in die tijd naar Nederland overgewaaid. Alles moest groeien: de omzet, de salarissen, het wegennet, de steden, alles! In 1965 sloeg je bij de fabriek van Nutricia de A12 af naar het dorpje Zoetermeer dat een paar kilometer verderop in het groen verborgen lag. We hoorden toen dat binnen twintig jaar Zoetermeer moest uitgroeien tot een stad van meer dan 100 000 inwoners. Spottend spraken we van "Sweetlakecity" of "Süssensee". Ja,ja! Vanaf de jaren zeventig regeerden de groei-economen. De groei liet men o.a.ontstaan door te bezuinigen op de publieke sector: minder geld voor de zorg, minder geld voor onderwijs en minder geld voor diensten.

Op dit moment steekt Nederland, gemeten naar de welvaart, samen met Tsjechië, het minste geld van heel Europa in onderwijs. Veel diensten zijn afgeschaft, dat moeten de mensen zelf maar doen. Meteropnemers komen niet meer langs, boodschappen worden, ook bij zieken en gehandicapten, alleen tegen betaling thuis gebracht, bij de banken moet je postzegels op hun enveloppen plakken, de postbode komt niet meer tweemaal daags, etc,etc.

Voetbal behoort ook tot het publiekdomein. 35 jaar geleden zorgde de locale overheid nog voor kleedkamers, betaalde gas en elektriciteit, gaf subsidie voor elke jeugdspeler, trainerssubsidie en vroeg lage huren voor de velden.

Maar de groeikoorts uit Den Haag sloeg al snel over op de locale overheden. Huren gingen omhoog, de energiekosten moesten door de clubs zelf opgehoest worden, de stikstofgift op de velden werd diverse keren gehalveerd, terreinknechten werden ook bij de plantsoenendienst ingezet, subsidies werden gefaseerd afgeschaft. Sport op lagere scholen was blijkbaar uit den boze.

En nu klagen die overheden over de kosten van hangjongeren (hangtax?), te dikke kinderen (vettax?), ziekten die ontstaan door te weinig beweging (lazytax?), terwijl in de zorgsector nog steeds bezuinigd wordt. We hebben allemaal een auto, een brommer, een scooter, een gsm met camera, internet en sms. Alles moet groeien. De ene bank bouwt nog hoger dan de andere en ze willen liefst dat je thuis zelf, via internet, bankiert. Wat zijn dat voor instanties, organisaties die met winsten van honderden miljoenen nog niet tevreden zijn?

Een onderzoek wees uit dat de Nederlanders in 1953 gelukkiger waren dan nu. Waarom? We willen weer schoolgymnastiek, weer jeugdsubsidie, weer trainerssubsidie, weer gratis gas en elektriciteit en dat geluk weer heel gewoon is. En meer wegen? Ja, maar dan enkel en alleen om weer op straat te kunnen voetballen.

En niks in leveren? Jawel, die eieren van Johan van Manen mogen, wat mij betreft, wel wat kleiner.

BLEDDER