Soms gebeurt er iets op of om een voetbalveld waardoor je haren recht overeind gaan staan van verbazing. Neem Bennie Eyckhoff. De uiterst ervaren verdediger zag de linksbuiten van de tegenstander het strafschopgebied binnen komen. In het uiterste hoekje van de zestien-meter, bij het snijpunt met de achterlijn, is er niets aan de hand. Bennie hoefde de aanvaller alleen maar voor zich te houden want hij kon maar één kant op: naar binnen. Bennie wachtte echter niet af en deed het slimste wat hij kon doen: hij haalde de aanvaller onderuit: penalty!

Men zegt wel eens dat vroeger alles beter was. Dat geldt in ieder geval voor de verbazing bij het publiek dat vol ongeloof en met open mond de actie probeerde te begrijpen. Het zal wel puur enthousiasme geweest zijn van Ben.

Ook iets verbazingwekkends overkwam Eelse Ausma. Tegen Enter Vooruit liep hij na 20 seconden bij de eerste de beste intimidatietackle op de destijds bekende Bennie Nijland (alweer Bennie) tegen een gele kaart op.

Probleemloos scoorde SKV de ene goal na de andere. Vlak voor tijd bij een stand van 5-0 geeft het SKV-publiek de bal niet snel genoeg terug. Na aandrang van de geïrriteerde scheidsrechter gooien ze de bal naar Eelse met het advies om nog meer tijd te rekken. Als Gerrie Mühren in het Bernabeu stadion van Real Madrid laat hij de bal een paar keer op zijn voet dansen. De door de wolgeverfde aanvoerder kreeg daarvoor zijn tweede gele kaart en kon vertrekken. Vlak voor tijd en dat bij een stand van 5-0!

Verbazingwekkender dan de actie van Eelse Ausma was het naïeve advies van het groepje dat hem tot de daad verleidde. Dat bestond uit nog meer door de wolgeverfde eerste-elftalspelers en 'wijze grijze' bestuursleden. Ook bij verbazing heb je baas boven baas.

BLEDDER