Tot dusver is uit de geschreven geschiedenis niet duidelijk op te maken waarom SKV een blauw-wit tenue heeft. Helaas kunnen we het ook niet meer aan de oprichters vragen zodat we moeten gissen naar het waarom. Wel is het zo dat in de jaren twintig en dertig de voetbalclubs vaak niet zomaar een kleur kozen voor hun tenue.
Clubs die ontstaan zijn uit de arbeidersbeweging kozen meestal voor de rode kleur van het socialisme. Clubs die zich verbonden voelden met de natuur of met de landbouw gaven meestal de voorkeur aan een groen shirt: GVC en Wageningen. Oranje Nassau, Prins Bernhard, Juliana en andere verenigingen die zich noemden naar leden van het koninklijk huis kozen uiteraard voor oranje. Maar daar zijn ook uitzonderingen, zoals Willem 2, die de voorkeur gaven aan de tricolore: rood, wit, blauw. Zo werd er ook serieus nagedacht over de kleur blauw.
Geheelonthoudersvoetbalverenigingen speelden uiteraard in het blauw. Men noemde hen ook De Blauwen. Afgeleid van de blauwe knoop. In onze regio waren dat AGOVV uit Apeldoorn en Abstinentia uit Oosterbeek.
Blauw is een koninklijke kleur, de kleur van de hoogwaardigheidsbekleders. En van de adel: blauw bloed. De kompels uit de Kohlenpott van Gelsenkirchen waren trots op hun club die gekleed ging in het Königsblau. De spelers van Schalke 04 worden dan ook door de supporters 'Die Königsblauen' genoemd. Hetzelfde geldt voor de arbeidersclub uit de trieste wijken van de industriestad Liverpool. Everton speelt in het Royalblue. De koningsblauwen als compensatie voor de grauwe werkelijkheid.
Blauw is ook de kleur van de rust en de koelheid. De koude kraan is niet voor niets blauw. Daarom werd die kleur vaak gekozen door sporters die niet zo gesteld waren op trammelant. Die niet als een stier op een rode lap doken.
Blauw is ook de kleur van de middeleeuwen. Men zegt wel dat de middeleeuwen blauwe eeuwen waren. Niet omdat men zich volgens de overleveringen tegoed deed aan voedsel en nog veel meer aan drank, maar omdat blauw ook de kleur van de geestelijkheid was. En natuurlijk de kleur van het uitspansel, van de hemel.
Misschien dat bij een christelijke sportvereniging daar een link ligt: blauw de kleur van de geestelijkheid! Dat klinkt in ieder geval geloofwaardig. Ook als men de kleur op gevoel heeft gekozen spelen dit soort zaken dikwijls onbewust mee.
Dit was een overpeinzing. Wat is waar, wat is niet waar of wat is gedeeltelijk waar? Waarschijnlijk zullen we de werkelijke redenen nooit achterhalen. In ieder geval is blauw een mooie, evenwichtige kleur die een frisse indruk maakt op groene velden in helder zonlicht. Zeker in combinatie met de witte kragen, witte manchetten en witte broeken.
O ja, is blauw ook niet de kleur van de vriendschap? Dat opent weer hele nieuwe perspectieven.
"Blauw is een prachtige kleur die een frisse indruk maakt in helder zonlicht"
BLEDDER
