Cookie beleid SKV Wageningen

De website van SKV Wageningen is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

76: Roemruchte penalty's (1)

Als je het bij SKV over roemruchte penalty's hebt valt onmiddellijk de naam van S.C. Genemuiden.

In het najaar van 1970 eindigde de bekerwedstrijd SKV - S.C. Genemuiden in 2-2. De beslissing moest vallen door het nemen van strafschoppen. Nadat beide teams er 5 genomen hadden moest de beslissing geforceerd worden door om en om een strafschop te nemen. Net zolang totdat er een winnaar was.

Niks wees nog op een sensatie. Na twintig strafschoppen begon het publiek wat lacherig te worden. Na 30 strafschoppen keek de scheidsrechter bezorgd naar de lucht. Na 40 penalty's begon het te schemeren. Maar beide teams weigerden hardnekkig de wedstrijd te beslissen. Volgens SKV-keeper Ton Hulshuizen kon je bij 50 strafschoppen alleen nog maar horen of hij naast ging of in het net belandde.

Inmiddels hadden sommige spelers de winnende treffer al een paar keer op de schoen gehad. Bij 60 penalty's hield de scheidsrechter het voor 'gezien' omdat bij niets meer kon zien. Wat er toen gebeurde grenst aan het ongelofelijke. De hele nationale sportpers stortte zich op dit unieke gebeuren. De Telegraaf plaatste er zelfs een artikel over op de voorpagina.

Het elftal dat voor een nationale penalty-sensatie zorgde in oktober 1970 en het seizoen afsloot met het kampioenschap. V.l.n.r. staande: Ton Hulshuizen, Gert Albers, Bart van Leusden (grensrechter), Johan Kwint, Arie Spee, Jan Verhaaf, Paul Zaal, Wim Vermeer (trainer) Geknield: Jan Turkesteen (nu voorzitter AVW'66), Joop Teunissen, Hans Albers, Jan Looijen (de vader van René) en Gert van de Weerd.

Wat de KNVB daarna deed was nog ongelofelijker: de wedstrijd moest opnieuw gespeeld worden op de Oude Bennekomseweg op zaterdagmorgen om half tien! Om een soortgelijke sensatie te voorkomen werd dus maar liefst acht uur uitgetrokken voor eventuele strafschoppen.

Gelukkig liet het elftal het niet zover komen. Door twee doelpunten van Joop Teunissen en één van Gert van de Weerd (de broer van Tonnie) won SKV met 3-1. Aan het eind van dat seizoen werd SKV kampioen. Door ook met 3-1 te winnen van AZSV. De goals waren toen van Arie Spee, Jan Turkesteen en Hans Albers. Om het succes compleet te maken scoorde de knalharde verdediger Jan Verhaaf ook nog het tegendoelpunt in eigen goal.

BLEDDER

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!