De contacten met Jan Alma, het aansteekadres van SKV 1 bij uitwedstrijden in Harskamp, zetten zich soms ook voort buiten het voetballen om. Toen Nico Jansen voor dienst op herhaling was ...

Laat ik voor de jeugdige lezers eerst uitleggen wat 'dienst' was. 'Dienst' was een afkorting van militaire dienst. Gezonde Nederlandse jongens waren vroeger verplicht om Hare Majesteit een tijdlang in het leger te dienen. Naast een beroepsleger was er ook een leger van dienstplichtigen. Na afloop van de dienstplicht moest je regelmatig op herhaling om het afgeleerde weer wat bij te spijkeren. Ouwe plunjezakken met dienstkleding, waar de meesten door de jaren heen uitgegroeid waren, werden van de zolders geplukt. Gekleed in dat spul en met de conditie van een wijkagent was het een paar weken lachen geblazen.

Soldaat Jansen wist ook in zijn diensttijd Jan Alma te vinden.

Toen Nico Jansen dus voor dienst op herhaling was moesten vier pelotons van dat volk in vier touringcars, met onderin de geweren, naar Harskamp om op de schietbaan te oefenen. 's Ochtends vertrokken 120 man stokouwestomp vanuit Ossendrecht. Rond 8 uur 's avonds stonden ze, naar een idee van Nico Jansen, voor de dichte deuren van het café van Jan Alma. Jan was toevallig thuis, had voldoende vertrouwen in Nico en deed de tent los. De manschappen lapten ieder een geeltje (11,34 euro) en het feest kon beginnen. De heldhaftige huisvaders hadden bij 2800 gulden (1270 euro) de pap op. Omdat je 200 gulden (90 euro) moeilijk onder 120 halfbewusteloze landverdedigers kon verdelen had Jan Alma een extra goede avond.

De volgende dag werd het schieten met bloeddoorlopen ogen geen al te groot succes. De meesten verschoten nog geen 8 patronen. Wat zeiden we vroeger ook alweer? 's Avonds grote jongen, 's ochtends grote jongen. Of beter: 's avonds slappe hap, 's ochtends slappe hap.

Bovengenoemd verhaal vond plaats in het jaar 1984, in de kille maand december. Ongelogen!

BLEDDER