Cookie beleid SKV Wageningen

De website van SKV Wageningen is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

65: Jan Alma (1)

Van de 22 jaar die er tussen 1971 en 1993 zitten speelde SKV er 21 in de 2e klasse D. Toen de op één na hoogste klasse in het zaterdagvoetbal. Die klasse bestond uit 3 clusters.

De eerste bestond uit clubs rond Zwolle: WVF, CSV'28, IJVV, Be Quick Zwolle, Go Ahead Kampen, DOS Kampen en ESC Elburg.

De tweede cluster lag rond Enschede: Sparta E, ON, SVZW, Voorwaarts V, Vroomshoopse Boys, SVVN, AZSV, Enter Vooruit en HHC uit Hardenberg.

Rond Arnhem had je dan SKV, DTS'35, Lunteren en ESA. Soms alleen SKV wanneer ESA, Lunteren en DTS een klas hoger of lager speelden. Bij de uitwedstrijden naar het oosten vertrok je om 12.00 uur en was je weer terug om 19.30 uur.

Zo lang kon je als vereniging de spelers niet laten verhongeren dus kregen ze 5 gulden voor een uitsmijter of iets dergelijks. Dat gebeurde na een paar probeersels zoals De Bontekoe in Garderen, altijd bij Jan Alma in Harskamp. Snackbar annex café. Daar arriveerde je altijd tussen 18.00 en 19.00 uur: het dode uur tussen de middag- en avondklandizie. Dan konden de 40-50 man in de bus snel geholpen worden.

Het ritueel was jaar in jaar uit hetzelfde. De uitgehongerde spelers stormden de bus uit om in de snackbar hun bestelling te doen. Gingen daarna op hun bestelling wachten in het café. Sommigen doken direct voor de TV om Duits voetbal te bekijken dat toen om 18.00 uur begon. Anderen gingen biljarten, aan de bar zitten of timmeren op het spijkerblok dat Jan Alma al in zijn café had ver voordat Jack Spijkerman zijn kop op de TV liet zien.

Daarna kwamen de supporters, de technische staf en het bestuur. Eerbied voor de oudsten werd door Jan Alma streng in acht genomen door Erelid Jan Lam en Teun Nelemans -de vader van Toontje- het eerst van een dubbele borrel te voorzien in het hoekje, hun vaste plaats aan de bar. Voetbal is een wintersport en hun oude botten waren koud geworden! Dat dubbele-borrel-ritueel zou daarom in een uur tijd meerdere keren herhaald worden. De supporters wachten aan tafeltjes op hun beurt en tenslotte ging Teun Klein Essink altijd patat eten.

Wordt vervolgd.

BLEDDER

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!