Toen we in het seizoen 1972-1973 alvast op De Zoom kwamen voetballen was het er, ondanks het vele groen, maar een kale bedoening. Zeven kale voetbalvelden: vier voor SKV, twee voor Wageningen, een gezamenlijk veld voor alles en iedereen die maar toestemming vroeg aan de gemeente, plus een veld voor korfbal en rugby. Zo bleef het, ook nadat ons clubhuis klaar was. De eerste aankleding begon met wat reclameborden rond het A-veld en een scorebord. De laatste, handbediening, werd een flop. Maar de aanleg had ook al zoveel trammelant gegeven dat zoiets wel te verwachten was.
'Ab van Oort en Wim v.d. Tak begonnen met het afslijpen.' Hier Wim v.d. Tak in actie.
Het A-veld kreeg pas een voetbalgezicht nadat in 1987 de verlichting aangelegd was. Trainer Jaap van Gerwen zorgde, voor oudijzerprijs, dat er 24 mastdelen kwamen. Ap van Oort en Wim van de Tak gingen de horizontale vlakken er afsnijden en Ries van Kooten laste de hele boel goed stevig aan elkaar. Nadat de sleuven voor de kabels en de gaten voor de masten gegraven waren kwam de halve vereniging op een vrije zaterdagmorgen bij elkaar om de 24 meter lange palen drie meter diep in de grond te plaatsen.
Onze technici en elektriciens installeerden de boel en daarna werd de verlichting in gebruik genomen op 11 november 1987. Tegenstander: het Nederlands Amateurelftal. Het was een historische dag. Nederland, november dus veel regen.
Teun Klein Essink en Klaas de Vries gingen vrijwel direct door met de aankleding van De Zoom. De gemeente wilde de Rugbyclub en ook de Honkbalclub naar De Zoom halen. De laatste verzoop elk jaar in De Nude. Ze lag daar pal tegen de Rijndijk aan. Na vreselijk lang onderhandelen gingen twee bovenvelden (C en D) naar de honkbal en daarvoor in de plaats kwam een kunststofveld op het korfbal/rugbyveld. Het rugbyveld kwam op de plek van het D-veld.
Daarvoor moest echter wel, als een dief in de nacht, 40 meter bos gerooid worden. Dwars over het rugbyveld kwam het D-veld te liggen. Om verwarring te voorkomen kreeg het voetbalveld een andere kleur lijnen. Daarna begon het grote geknok om een voetbalveld en een korfbalveld op de gemeentetuin. Voordat we het vernieuwde Zoomcomplex konden heropenen waren we een paar jaar en een hoop ellende verder. Voor al die treurigheid kregen Teun Klein Essink en Klaas de Vries de legpenning van de gemeente Wageningen. Gelukkig wisten ze toen nog niet wat hen nog te wachten stond met het kunststofveld. Anders hadden ze penningen gelijk teruggegeven. Bij de eerste de beste herfstbui in het najaar van 1989 kon je er zwemmen. Terreinmeester Dick Willems, altijd vol humor, plaatste er eens een bordje met: 'Verboden te vissen'.
Het 25 jarige jubileum van F.C. Sela in januari 1990 werd met achttallen op halve kunststofveldjes gespeeld. Ondanks het strooien van honderden kilo's pekel hadden ze beter schaatswedstrijden kunnen houden.
BLEDDER
