'Mijn eerste trainer bij de jeugd', zei Dick van Kleef,' Was Hennie Wilgenhof. Ik keek tegen die man zo verschrikkelijk op dat ik toen al besloten heb om zelf ook trainer te worden'.
Hennie Wilgenhof kwam in de jaren zestig bij de Wageningse politie werken. Zijn oorsprong lag in Harfsen waar hij bij de gelijknamige voetbalvereniging in het eerste speelde. Dat ging hij ook bij SKV doen. Uit het verhaal van Dick van Kleef blijkt al dat het daar niet bij bleef. Hij werd trainer, pupillenleider en zat in commissies. Ook in de commissie van Ary Meurs die de tocht naar Canada in 1981 voorbereidde. Bij die complete volksverhuizing was Hennie ook een van de leiders die het boeltje aan de overkant van de grote plas een beetje in de gaten moesten houden.
Op de foto Hennie Wilgenhof tussen zijn mede-veteranen. Staand v.l.n.r.: Hennie Boshoven, Dick Vermeer, Jan van Kleef, Daan Nijland, Hennie Wilgenhof, Joop Stroop, Nico van Zwieten, Gradus Maassen. Zittend: Frits Gieltjes, Gradus Verhoeven, Co Seves, Henk van Reemst, Wim v.d. Stelt, Mart Hoogstede en Rini Spee.
Net als bij Gerrit Krommendijk werd de liefde voor de voetbalsport ook door Hennie Wilgenhof aan zijn drie zonen overgedragen. Tegenwoordig zit zoiets in de genen. Tom Wilgenhof, de oudste zoon, kwam via alle hoogste jeugdelftallen in SKV 2 terecht. Hij speelde in dat elftal tot hij door zijn werk gedwongen werd om met voetballen te stoppen. Hetzelfde verging het ook zijn tweede zoon Joost. Met dit verschil dat Joost in het derde terecht kwam en door zijn studie voor Journalist verhuisde naar Utrecht. Daar speelt hij nog altijd in een veteranenteam van Velox. In het Super-Joop-Stroop-Toernooi is hij elk jaar op de laatste zaterdag in mei op De Zoom te bewonderen. Als je niet op de kleur van zijn shirtje let (geel-zwarte wespen) ziet het er altijd nog best goed uit.
Dan is er nog Maarten Wilgenhof: het letterlijke buitenbeentje van de familie. Als enige van de familie is Maarten een linkspoot die, voor hij op zestienjarige leeftijd tot inkeer kwam, zonodig op het doel moest staan. Dat ging hem trouwens heel goed af, afgezien van de voorzetten want daar zat zijn achilleshiel. Gelukkig dat hij als keeper nooit te maken kreeg met zijn eigen voorzetten van links want dan was hij waarschijnlijk nog eerder als keeper gestopt. Maarten is een behoorlijk aantal jaren penningmeester van het bestuur geweest en speelt nog steeds in SKV 3.
Maarten en Joost Wilgenhof speelden, net als broer Tom, in alle hoogste jeugdelftallen. Bij de senioren zaten ze ook bij de selectie maar haalden nooit, zoals hun vader Hennie, het eerste. Maar ze zaten de A-selectiespelers wel constant op de hielen.
BLEDDER
