Na 33 jaar verdwijnt SKV-volleybal van de aardbodem. Na de fusie met De Springer uit Bennekom gaan ze samen verder onder de naam Scylla (spreek uit als Skulla).

Wie was eigenlijk die Scylla? In de Griekse mythologie was zij de dochter van de zeegod Phorcys. Ze was een zeskoppig monster met een hondenlichaam (Skulax is hond). Samen met het monster Charybdis (spreek uit Garubdis), een kind van Poseidon en Gaea, maakte zij een zee-engte onveilig. Men denkt nu dat dat de huidige Straat van Messina was. Een flessenhals vlak boven Sicilië.

Als Scylla de voorbij varende schippers bedreigde zoog Charybdis, drie keer per dag, al het water, inclusief de schepen, op om het boeltje een eind verderop weer uit te spugen. Charybdis was dus een soort dodelijke draaikolk. De twee monsters letten niet op rang of stand. Want in de Odyssee, het boek dat gaat over de tienjarige zwerftocht van de Griekse held Odysseus, staat dat hij het monsterlijk paar ook tegen kwam en dat zes van zijn reisgenoten werden verzwolgen.

Het ene monster was nog ploertiger dan het andere. Dat zat waarschijnlijk in hun genen want ze waren familie van elkaar. Gaea, de moeder van Charybdis was ook de oma van Scylla. En de hele familie had wat met de zee en de onderwereld te maken.

Poseidon was de opperzeegod die in een gouden kasteel op de bodem van de zee woonde met zijn vrouw Amphitrite. Daar regeerde hij met zijn drietand, een vissersharpoen, de woelige baren. Omdat de Griekse Goden niets menselijks vreemd was gingen ze vreemd met Jan en alleman. Poseidon en Gaea, de Godin van de Aarde, het leven, de dood en de onderwereld produceerden zo Charybdis. Maar Gaea had ook van Pontus, de zeegod Phorcys gebaard. En Phorcys was weer de vader van Scylla. Gaea zelf was niet geboren maar zomaar ontstaan uit de Chaos.

In de moderne spraakgebruik bestaat nog altijd de uitdrukking 'Van Scylla in de Charybdis geraken.' Dat betekent van de ene rottige situatie in de andere terecht komen.

Scylla! Van Sport Kweekt Vriendschap naar een zeskoppig monster lijkt een hele stap. Maar was het niet de ouwe Brit Schuddespeer die ooit eens zei: 'What's in a name?' Zijn tijdgenoten op het continent, op de terpen of achter de dijken, zeiden: 'Wat je zegt dat ben je zelf.' Wie er gelijk krijgt zal de toekomst leren. In ieder geval wens ik de hele familie, van SKV en van Scylla, een behouden vaart. Ook door de Straat van Messina.

BLEDDER