'A Ia recherche du temps perdus', op zoek naar vervlogen tijden. Tijd die je kwijt bent, zoals de Fransen zo mooi zeggen. Les temps perdus, dat wekt weemoed op. In die vervlogen tijd schreef de Westenholtse kroniekschrijver in het wedstrijdblaadje van WVF: 'De laatste man bij SKV is de Beckenbauer-achtige Eelse Ausma'. En inderdaad had Eelse Ausma dezelfde stijl van voetballen als de Duitse coryfee Franz Beckenbauer.
Als het kwartje de andere kant op was gevallen had Eelse Ausma waarschijnlijk nooit gehoord van Westenholte. Dan had men hem misschien vergeleken met een topvolleyballer want Push '62 (later Invicta) had hem eind jaren zestig uit het team van de Nobelmavo geplukt. Om hem triomfen te laten vieren aan hun kant van het net. Uiteindelijk koos Eelse Ausma (51), toen er op zaterdagmiddag een keuze gemaakt moest worden, toch voor voetbal.
WVF liep als een rode draad door de carrière van Eelse. Ondanks de beide topspelers Marcel en Bennie Damman, een plaag voor alle tegenstanders, kon WVF bijna nooit van SKV winnen. Duitsers noemen dat een angstgegner. De eerste de beste thuiswedstrijd zonder Eelse, op 15 mei 1986 (hij moest halverwege dat seizoen stoppen door weer eens een blessure) werd dan ook prompt met 5-0 verloren. Zoals gezegd was een tweede rode draad door de voetballoopbaan van Eelse Ausma een waslijst aan blessures. Linker achillespees, rechterachillespees, linkerknie en ook nog een enkel waren steeds weer terugkerende problemen.
Een derde rode draad was zijn zeer persoonlijke vorm van rechtvaardigheidsgevoel. Wanneer een trainer een jonge speler tot de enkels toe afbrak (vb: Martin Spee) hield Eelse zijn mond niet. Al kostte het hem zijn basisplaats. De voorstopper van ESA en de spits van DTS hebben het ook geweten toen ze Mark van Smaalen probeerden te blesseren. Eelse trouwens ook. Zijn rechtvaardigheidsgevoel leverde hem weer eens een forse schorsing op. Aan het eind van zijn laatste seizoen, op 26 mei 1986, nam Eelse, samen met Adje Bouman, afscheid. Als cadeau kreeg hij een badmuts want de (h)(j)aren gingen tellen. Daarna vervulde hij nog een 'paar' functies binnen SKV: leider C1, B1, A1, SKV-2, SKV-1 en assistent-trainer, om er maar een paar op te noemen.
En Westenholte? Het kerkdorp is inmiddels opgeslokt door Zwolle. Les temps perdus. Tijd die we voor altijd kwijt zijn. Net als de haren van Eelse Ausma.
BLEDDER
