Weet je wat je tegenwoordig nooit meer ziet? Netpinnen!
De vorige column eindigde met de geheimzinnige verdwijning van belachelijk veel netpinnen. Ondingen die je tot de jaren negentig helaas nodig had om te kunnen voetballen. Want een doel zonder net is geen doel. Heeft een uitstraling van niks! Dat gold destijds ook voor een doel dat niet- of slecht opgespannen was.
Maar terug naar de verdwenen netpinnen. Gradus Maassen heeft wel eens bijgehouden dat hij op een gegeven moment 1300 pinnen had gemaakt van betonijzer of andere ijzeren afvalproducten uit de bouw. Voor alle 10 doelen op De Zoom had je maximaal 100 pinnen nodig. Maar elke week weer zag je leden van de Zoomcommissie met een emmer pinnen en een 'vuistje' over de velden lopen. Elke week weer constateerden de scheidsrechters bij de controle van de doelnetten dat er pinnen verdwenen waren.
Hadden we soms pinnenvreters in het gras? Of liepen er goudzoekers op De Zoom die ook genoegen namen met ijzeren pinnen, ze uit de grond rukten om er rechtstreeks mee naar de oud-ijzerhandel te lopen?
1300 Netpinnen! Het leek er wel op dat Gradus voor alle Wageningse voetbalvelden jarenlang de pinnen heeft gemaakt. Of dacht men soms dat ze voor algemeen gebruik op De Zoom lagen? En dan te bedenken dat er in die jaren meerdere SKV-ers waren die netpinnen maakten!
Zoals gezegd hadden we die krengen toen absoluut nodig om zo'n veertig elftallen te kunnen laten voetballen. Het opspannen van de netten met pinnen was op zich een ambacht. Als de spelers het zelf moesten doen werd zo'n doel een wangedrocht. De materialenbeheerders van die tijd, Henk van Dijk en later Wim van der Tak, hadden dat ambacht tot kunst verheven. Als zij de netten spanden werden die drie palen pas een echte goal. Kreeg je gelijk zin om er op te gaan knallen. Keepers gingen meteen met een blos op de wangen op de doellijn staan omdat het hun 'hok' werd. (Dat geldt nog altijd voor pupillenkeepertjes in hun kleine pupillendoeltjes! Die hebben ook een goed opgespannen net nodig om zich Edwin van der Sar te voelen!) Netten ophangen en met pinnen opspannen was daarom, naast een rot klus, ook een dankbaar werkje.
Weet je wat je tegenwoordig nooit meer ziet? Netpinnen, en wat mij betreft komen ze ook nooit meer terug. Leve het hedendaagse opklapsysteem.
BLEDDER
