Dichter en voetballiefhebber Cees Buddingh schreef al eens een gedicht over een medespeler die tijdens een wedstrijd regelmatig naar de zijkant moest om even zijn arm weer in de kom te duwen. Meerdere SKV-ers hebben te maken gehad met datzelfde, nogal pijnlijke, fenomeen.

De eerste-de-oudste die ik mij herinner was Wim Rip. Voor ze hem in Bennekom konden helpen moesten ze zijn shirtje aan stukken knippen. Een paar jaar lang hebben we dan ook, als herinnering aan dit voor Wim zo pijnlijk voorval, gespeeld zonder een shirtje met nummer 5. Na Wim Rip volgde al gauw Daan Verhoeven, de keeper van FC Sela.

Al de verhalen over de slagerachtige operaties kregen een hoogtepunt bij Johan Meeuwisz. Op een of andere manier moest er aan de schouder van hem onnoemelijk veel gedraaid en weggesneden worden voordat hij, na twee operaties en een herstelperiode van bijna twee jaar, weer durfde te voetballen. Vallen, ooit zijn specialiteit, is daarna nooit meer zijn liefhebberij geworden.

Trouwens met scoren is het ook nooit meer dat geworden wat het ooit eens was. Ga maar na! In de nacompetitie, thuis tegen Zelos, scoorde hij zelfs vier keer. Ook in zijn laatste competitiewedstrijd voor SKV 1, vorig jaar tegen Wodanseck, scoorde hij plotseling weer als de oude Johan Meeuwisz zomaar drie keer op een rij. Zomaar, want bij Johan zie je de doelpunten nooit aankomen. Daarna werd Johan van jong talent tot een wel heel erg jonge veteraan van 27 jaar. Hij speelt nu op het middenveld van SKV 4.

Naast veel doelpunten heeft Johannes Meeuwisz bij SKV nog mee geholpen aan een ander uniek gebeuren. Bij één van de wedstrijden, twee jaar geleden, zorgden Mattheus Wassens, Lucas Batteau en Johannes Meeuwisz voor een nieuwtestamentisch aandeel in SKV 1. Zeker toen bleek dat de jeugdspelers Erwin de Leeuw en Patrick Siccama 'openbaringen' waren.

Een nieuwe manier van selecteren? Op je voornaam?

BLEDDER