In de jaren 50 kon je de hele dag op straat voetballen. Bij ons kwam er maar eens per week een auto langs. Dat was de schoonzoon van de overbuurman. Maar die kwam op zondagmiddag en dan zaten wij in de kerk. Voor de rest hadden wij de ruimte om te putten, te stoepbanden en dat wat je nog meer kon doen met een zelfgemaakte bal. Gemaakt van een prop papier en een soort elastiekjes die we van een binnenband knipten. Het enige nadeel was dat zo'n bal altijd door de ruit ging als hij daar contact mee maakte. Straatvoetbal was toen voor de schooljeugd ook een noodzaak omdat je pas met je 12de bij een club terecht kon.
In de loop van de jaren 60 kon je al op je 6de spelen: bij de F-jes, die toen nog D-tjes heetten. In de jaren 70 trainde bij SKV Arie Schans de hele voetbalafdeling, behalve de F-jes. Dat vond ie niet nodig of daar had hij geen trek in of dat konden de leden zelf wel doen. Nu een vreemd standpunt omdat je juist bij de F-jes de basis moet leggen voor een heel leven voetbalplezier en -kunde.
Een koperen bruiloft later, eind jaren 80, vonden hoofdtrainer Dick van Kleef en pupillentrainster Melani Gijsbers dat je al op de leeftijd van 4-5 jaar kon beginnen. Maar dan moest je ze wel apart gaan trainen. Niet met de F-jes want die waren een half leven ouder. Het allerbeste was om zelfs de vierjarigen en de vijfjarigen afzonderlijk te trainen. Dat deed ze dan ook vaak met Mark Debets. Een student die de woensdagmiddag vrij kon maken! De groep van 4 en 5 jarigen werden de mini's genoemd.
Mini's 1995: Voor een wedstrijdje tegen SDOO uit Heteren. Robert de Boer brak bij deze eerste mini-wedstrijd zijn arm. Staand v.l.n.r.: Sjoerd Boersma (hulpleider), Koen Möller, Camille Cunningham, Wicher Dallinga, Luc de Seveau, Erik van Veen, Robert de Boer (arm nog heel!), onbekende wie?, Melani Gijsbers (trainer) Zittend v.l.n.r.: Arne Klink, Tjeerd Boersma, Maarten Naeff, Danny van der Duin.
Er waren geen trainingsschema's voor de mini's. Die werden door Melani Gijsbers afgeleid uit de schema's die Bert v.d. Lingen, samen met Rinus Michels, in Zeist gemaakt had voor de groepen vanaf 6 tot 18 jaar. Melani begon met een handje vol belangstellenden en had tien jaar later er soms wel 20 op de trainingen.
Anekdote? Na één van de eerste trainingen van de eerste groep mini's gingen ze een 'partijtje doen', zoals Melani voorstelde. Een jongetje begon steeds te huilen. Toen ze hem vroeg wat er was zei hij: 'ze pakken mij steeds de bal af en ik zit toch op voetballen'. Sinds die tijd werd het 'partijtje met afpakkertje'.
Soms kun je aan eerste elftalspelers nog zien dat ze niet bij de mini's zijn begonnen want ze staan regelmatig verbaasd als een tegenstander hen de bal afpakt.
BLEDDER
