Door het inleveren van de bovenvelden (c en d) aan de honkbalclub en de aanleg van het kunstgrasveld op de plaats van het korfbal- / rugbyveld, in 1989, wilde SKV op de gemeentetuin (een historische es) een korfbalveld en een voetbalveld terug hebben.

De eigenaar van Sanoer, Dr. Best, benaderde allerlei milieugroeperingen en omwonenden om tegen het plan te protesteren. Dit leidde tenslotte tot een zaak voor de Raad van State.

In het seizoen 1990/1991 stonden Best en Klaas de Vries (namens SKV) in Den Haag tegenover elkaar. SKV, en dus ook de gemeente Wageningen, trok aan het langste eind. SKV geloofde niet zo in de milieuargumenten van de heer Best.

Wanneer hij afwezig was raasden de studenten die bij hem op kamers woonden en ook de protestbrief ondertekend hadden, met oude auto's zonder knalpijp door zijn tuin in aanleg. Zaterdags kon men daardoor op het A-veld vaak het fluitje van de scheidsrechter niet horen en spelers kregen soms hoestbuien van de uitlaatgassen. Een ander, heel belangrijk argument van ons was dat de sportvelden de historische es beter beschermden dan welke bestemming ook. Daar had Best niet van terug. Want wat waren de eigenlijke argumenten van de eigenaar van Sanoer? Daarvoor moeten we een stukje terug gaan in de geschiedenis.

Villa Sanoer.

De eerste eigenaar, die Sanoer in het begin van de negentiende eeuw liet bouwen, was militair in Nederlands Indië. Toen hij daar eens schipbreuk leed werd hij gered door de bewoners van het eilandje Sanoer. Terug in Nederland noemde hij, uit dankbaarheid, zijn nieuw te bouwen onderkomen naar het eilandje in de Indische archipel. Rond zijn kasteeltje liet hij een prachtige, glooiende Engelse tuin aanleggen.

Toen Best het huis kocht in de jaren tachtig - hij woonde er al als student en kende zodoende de geschiedenis en de bouwtekeningen - wilde hij die unieke tuin weer in ere herstellen. Op het voormalig vlindertuintje werd jarenlang gegraven en opgehoogd tot die tuin er weer lag. Echter niet compleet.

Een van de vorige eigenaren had de historische es aan de gemeente Wageningen verkocht, die er een soort proeftuin aanlegde. Oorspronkelijk behoorde de gemeentetuin dus ook bij Sanoer. Tot in de Wageningse Eng werd daar koren op verbouwd. Het ideaal van Best was om deze situatie te herstellen. Hij was bang dat door de aanleg van de sportvelden de oude es afgegraven zou worden. Dat was echter niet het geval. Integendeel, door de aanleg van de sportvelden wordt er op de es niet gegraven of gebouwd.

Naast zijn eigen belang had Best ook best goede argumenten. Hij wilde een stukje geschiedenis van ons aller Wageningen laten bestaan. Nu bewaart SKV, onder de groene zoden van de sportvelden, dat stukje historie voor ons nageslacht.

BLEDDER