Het scenario was helder. Winnen van nummer 4 Hoevelaken en dan volgende week de wedstrijd om de titel tegen Eldenia. Het liep helaas anders dan gehoopt. De 1-3 nederlaag was niet alleen de eerste nederlaag dit seizoen maar voor 99% ook zeker een einde aan de kampioens aspiraties. Grote teleurstelling in de kleedkamer maar toch ook berusting. Het ging de laatste weken al moeizaam. Waar de JO19-1 het hele seizoen de kansen aaneen reeg en al meer dan 100 goals wisten te maken ging het de laatste drie wedstrijden een stuk moeizamer. 2 keer 0-0 en nu dan de eerste nederlaag. 
Met Coen op de plek van de geschorste Tom en Stijn weer terug van een schorsing op de plek van Abass die niet getraind had deze week starten de ploeg niet eens zo slecht. De opdracht om via Nico en Stijn de achterlijn te halen voerden de jongens prima uit. Zeker 6 keer kwam er een voorzet maar de bezetting voor de goal was te mager om echt gevaarlijk te worden. Ook Lars kwam nog twee keer gevaarlijk door door het midden. Zijn schoten waren niet zuiver genoeg en de keeper kon deze dan ook onschadelijk maken. 

Hoevelaken speelde veel de diepe bal op de sterke spits. Maar wisten Niels niet in gevaar te brengen. Slecht uitverdedigen door het midden en de bal inleveren bij Hoevelaken zorgde na 25 minuten voor de op dat moment verassende 0-1. Dit was niet wat we wilden. En de ploeg ging op zoek naar de gelijkmaker. Tot de rust een paar kleine kansjes maar het spel ging zienderogen achteruit. 

In de rust proberen aan te geven dat we geduldiger en vooral zuiniger met balbezit moesten omgaan. Abass erin voor meer vuur en spirit. Vol vuur ging de ploeg op jacht naar goals. Een gelijkspel was niet genoeg dus er moest gescoord worden. Het voetbal ging er niet op vooruit. Het was rennen en vliegen als een kip zonder kop. Het was pompen of verzuipen. En Abass sleurde van links naar rechts. Hij kopte de bal ook binnen voor de 1-1. Helaas zag de scheidsrechter er een buitenspel goal in. Toch viel de 1-1 een kwartier voor tijd. Een beetje vreemde goal omdat Lars met kramp op het veld lag en Hoevelaken dacht dat het spel stil zou worden gelegd. SKV ging door en de bal kwam voor de voet van Nico die de bal goed in de verre hoek wist te schieten. 

Het kon nog! Maar je zag dat de vermoeidheid begon toe te slaan. Lars moest eruit met kramp en ook Mattheüs was niet helemaal okselfris meer. 10 minuten voor tijd een mokerslag. Een bal viel plots goed voor een speler van Hoevelaken die via een been van SKV de bal in het doel zag verdwijnen. 1-2. Dit was de genade slag. De koppies wilde nog wel ( over inzet hebben we niks te klagen gehad) maar het lijf niet meer. Vlak daarna ook nog via een kluts uit een vrije bal. En de 1-3

Einde wedstrijd en einde titel aspiraties. De ploeg zakt naar de derde plaats op waarschijnlijk 5 punten van Eldenia. Dus winst op Eldenia volgende week brengt de ploeg op hoogstens 2 punten. Het zou dus nog kunnen maar laten we reëel zijn. Als je speelt zoals wij de laatste drie wedstrijden hebben gedaan dan verdien je het niet. Maar het is natuurlijk pas voorbij als het echt niet meer kan.